czy ktoś wie jak się nazywa roślina na pierwszym zdjęciu? Stanowisko – Bieszczady. Czytaj dalej …i jeszcze wiosna w makroobiektywie →

Po powrocie do fotografii po latach przerwy postanowiłem zacząć od makro. Dla tych, którzy nie interesują się fotografią od strony technicznej parę słów wyjaśnienia. Jest to jedna z najtrudniejszych jej dziedzin. Niezbędny jest specjalny obiektyw  i ewentualnie dodatkowy osprzęt, musimy borykać się z małą głębią ostrości (jak mówi mój kolega ostrość ustawia się oddechem) – nawet małe drgnienie a już zmienia się płaszczyzna ostrości, autofokus jest tu całkowicie niefunkcjonalny, prawie zawsze przydałoby się więcej światła niż zastaniemy. Wyruszyć na fotołowy najlepiej przed świtem, gdyż najlepsze warunki panują przez kilkadziesiąt minut po wschodzie słońca. No i wreszcie trzeba położyć się na glebie, najlepiej mokrej, bo po deszczu albo w rosie można uzyskać ciekawe efekty. A tam czekają już  niespodzianki np. “bobki” jakichś czworonogów a co najgorsze kleszcze z którymi wiadomo lepiej nie mieć do czynienia. Gdy się w końcu zbliży obiektyw do jakiegoś kwiatka to najczęściej okazuje się, że wiatr wieje nawet wtedy gdy go nie ma, nie mówiąc już o tych co skaczą i biegają. Na koniec pozostają nam jeszcze spojrzenia sąsiadów gdy wracamy ubłoceni po uszy a przed komputerem moc frustracji ile nam to zdjęć nie wyszło… Dla zorientowanych: zdjęcia robiłem Tamronem 90 2.8.  Niedługo wrzucę parę wiosennych kwiatków a tymczasem zapraszam do oglądania kilku innych motywów.  Konstruktywna krytyka mile widziana. Czytaj dalej Moje pierwsze makro →